فى مناقشة عقيمة مع صديقتى بحب الحرية عن التعامل مع الناس
رضوى:انا عندى مشكلة فى التعامل مع الناس بشكل عادى
وبقيت حاسة انى بحب اكتر اكون لوحدى
حرية:طبيعى ان كلنا بيجيلنا فترة بنحب نكون فيها لوحدنا لكن انه يكون مبدأى فى
حياتى .....لا.....لازم زى ما بتدى تاخدى
رضوى:انا الحمد لله بحب اساعد الناس اوى بس بحس ان مفيش فايدة اقول لحد على اللى مضايقنى
حرية: العمل الجماعى احسن بكتير من انك تشتغلى لوحدك
هو فى القرأن ربنا بيقول يا أيها الذى أمن ...ولا بتبقى بصيغة الجماعة
رضوى: طيب لما يبقى تعاملى مع الناس بعمق بسببلى ضيق
حرية:ربنا بيقول يا أيهاالناس يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُواا
رضوى:طيب تخيلى معايا كده..صحيتى بليل لوحدك..اهلك نايمين..صحابك مش هتكلميهم دلوقتى ...مين اللى ممكن تكلميه غير ربنا
فليه بقى ألجأ لبشر ومساعدتهم مش هتكون زى ربنا؟؟
حرية:جميل الثقة فى الله والتوكل عليه بس دا من حق البشر عليكى وربنا هيحاسبك
رضوى:ايوة بس " {وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْداً }مريم95...يعنى محدش هينفع حد فى الاخر
{فَالْيَوْمَ لَا يَمْلِكُ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ نَفْعًا وَلَا ضَرًّا
حرية:لا انتى كده تفكيرك غلط
رضوى:طيب هحكيلك على اللى حصلى ...من سنة ونص تقريبا كان كل صحباتى يعرفوا مشاكلى...وقفوا جمبى...دعولى...كانوا بيسالوا عليا
بعد لما المشاكل دى خلصت ...كل واحد رجع تانى لحاله...محدش بيسأل على حد
حرية :تقصدى ان كده ممكن الواحد يبدأ يفتعل مشاكل عشان يلاقى اللى بيحبهم جمبه
رضوى:مش المعنى بالضبط...فاللى عملته بعد كده انى اقلمت نفسى انى لوحدى...حد محتاجنى فى حاجة اكيد هيلاقينى معاهم
حرية: طيب ليه مش بتفكرى ان الناس دى عندها ظروف او حاجة شاغلاها
رضوى:لا فكرت طبعا...مرة كنت بصلى واختى بتنادى عليا...بعد ما خلصت صلاة فكرت ان زى ما انا سامعة اختى بس مش عارفة ارد عليها ...ممكن الناس برضو تكون دى ظروفهم
حرية: مينفعش الواحد يتقوقع على نفسه وبس
رضوى:انا عارفة انى غلط..بس مش قادرة اغير ده دلوقتى ..وعندى أمل انها فترة وتعدى
حرية:يمكن بسبب طبيعة كليتك؟؟
رضوى :مش عارفة ...بس ممكن عشان الكل مشغول فى حاله
