اوقات بسرح مع نفسى وبفكر فى أحوالى او احوال اللى حواليا
اول امبارح كانت أسنانى وجعانى
جه فى دماغى سؤال غريب ::ايه أصعب ألم؟؟
اول حاجة جت فى دماغى ....ألم الأسنان ....لأنى عنيت منه اليومين اللى فاتوا أوى ...وحسيت قد ايه صعب فعلا
كنت بحس انى عايزة اكسر اسنانى ....المهم الألم ده يروح
بس الحمد لله
بعد كده قلت لنفسى لا ....اصعب ألم فقدان عزيز عليك
كأنك فقدت جزء من نفسك....حتى كل ذكرى جميلة بتتغير
النفس بتحسها بإحساس تانى ....بتشوفها بشكل مختلف
احساس النفس بكل لحظة حلوة من غير الناس اللى بتحبهم بتبقى مؤلمة
"وكان الانسان ضعيفا"
فالنفس لا تملك الا حزنا ان فقدت حبيبا ....والعين لا تملك الا دمعا ان فارقتهم
وهذه سنه الحياة .....لقاء وفراق .....ولا تملك النفس حيالها شيئا
وبعدين فكرت تانى ....قلت لا
أصعب ألم ...هو انك مش تحقق اللى حلمت بيه
او اللى تعبت اوى عشان تحققه
طبعا اولا وأخرا قدرالله وماشاء فعل ....انما أمره ان يقول له كن فيكون
بس ولو لحظيا...بتحس انك واقف بتحاسب نفسك...انا عملت ايه غلط؟؟
انا قصرت فى ايه؟؟
كان ممكن أغير ايه؟؟
مش زعل ...بس خوف من التقصير
وبعدين لقيت نفسى مخضوضة اوى
لقيت ان أصعب ألم بيختلف من وقت للتانى
وكل مرة الواحدة بيحس ان مفيش اكتر من كده
لأنه بيبقى شايف الموضوع من زاويته هو بس
فاكر انه مقصور عليه لوحده
لكن لو خرجنا بره دايره نفسنا ....هنحس ان فى حاجات تانية كتير
فينا وفى غيرنا